นิทรรศการเชิดชูบทหนังและถ้อยคำที่จับใจจากภาพยนตร์ที่ถ่ายทำในภาคใต้ เพื่อเปิดบทสนทนากับผู้คนและพื้นที่ ผ่าน ‘ตัวหนังสือ’ และ ‘เสียง’ ตั้งแต่อดีตมนุษย์เติบโตผ่านการ ‘เล่าสู่กันฟัง' หนังถือว่าเป็นการเล่าเรื่องแบบหนึ่งและภาษาคือเครื่องมือสื่อสารอันทรงพลังในทุกยุค ในเวลาที่ใครถูกอกถูกใจหนังสักเรื่องและปรารถนาจะแบ่งปันความรู้สึกสู่ผู้อื่น ประโยคบอกเล่าในนาทีประทับใจต่อฉาก เป็นสิ่งแรกที่จะได้รับรู้ถึงรสชาติเรียกน้ำย่อยของหนังเสมอ   ประโยคแล้วประโยคเล่าของเหล่าตัวละครในบทสนทนาอันจับใจได้กลายเป็นวรรคทองอันยิ่งใหญ่ โลดแล่นข้ามกาลเวลาและผูกพันไปในความทรงจำของผู้คน เฉกเช่นเดียวกันหากหนังไร้ซึ่งผู้ชมแล้วจะสามารถถูกจดจำและมีชีวิตต่อไปได้อย่างไร 
 เพราะหนังและผู้ชมเป็นลมหายใจที่ต่อชีวิตให้กันและกัน  นิทรรศการนี้จึงตั้งใจจะนำพาคุณไปสู่โลกแห่งบทสทนาของตัวละครที่เต็มไปด้วยความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และพื้นที่ โดยนิทรรศการแบ่งเป็น 2 ส่วน 

Southern Line:ทางสายใต้ สถานที่: a.e.y space 
นั่งรถไฟแห่งถ้อยคำผ่านสถานีรถไฟที่เป็นตัวแทนของจินตนาการถึงความเป็นกรุงเทพฯ และความเป็นใต้ผ่านบทสนทนาในหนังที่มีดินแดนปักษ์ใต้เป็นฉากหลัง ช่วงเวลา 20 ปีที่ผ่านมามีหนังหลายเรื่องที่แสดงความสัมพันธ์ผูกต่อความเป็นศูนย์กลางและชนบทอย่างเห็นได้ชัด  ขณะที่ขบวนรถไฟกำลังเคลื่อนไปสามารถสังเกตถึงความคิดที่ลื่นไหลไม่แน่นิ่งที่แม้ตัวละครท้องถิ่นอยากจะเป็นคนกรุงเทพฯ และตัวละครจากกรุงเทพฯ ก็หวงแหนความเป็นชนบท บทสนทนาตามสถานีรถไฟแห้งถ้อยคำนี้แสดงให้เห็นถึงการต่อรองคุณค่าและสถานะของทั้งสองฝ่ายผ่านการเดินทางล่องใต้และขึ้นเหนือเหมือนรางรถไฟ  -- Whispering: สักขีพยาน สถานที่: ถนนนครใน/ถนนนครนอก/ถนนนางงาม บ่อยครั้งสถานที่ไม่ได้เป็นเพียงแค่ทางผ่านหรืออาคารที่ไร้ตัวตนในบทหนัง สถานที่สามารถเล่าเรื่องและมีแรงกระทำต่อความรู้สึกผู้ชม บางช่วงเวลาความนิ่งเฉยของฉากเป็นคำตอบแห่งความสมหวังหรือผิดหวัง บางครั้งก็เป็นคำถามของก้าวต่อไปในหนัง เป็นพยานปากสำคัญในทุกเหตุการณ์ เป็นวัตถุกระตุ้นความทรงจำชั้นเลิศ  บทสนทนาอันคุ้นเคยในหนังที่ได้รับแรงบันดาลใจจากปักษ์ใต้จะจัดแสดงเชื่อมต่อกับอาคารและสถานที่ ผู้ชมสามารถเดินเท้าเพื่อสัมผัสความสัมพันธ์บนวาจาบรรทัดแห่งภาพยนตร์ที่ฝังตัวอยู่ตามพื้นที่ตลอดเส้นทางบนถนนย่านเมืองเก่าสงขลา  -
 #LivingDialogue #SouthernLine 
#Whispering  #หากหนังไร้ซึ่งผู้ชมแล้วจะสามารถถูกจดจำและมีชีวิตต่อไปได้อย่างไร